آرمان یا عشق، کدام براستی پیروزند ؟!

" یه زن برای تنها عشق واقعی زندگیش ممکنه خیلی کارها- مطلقا خیلی کارها - بکنه .این اولین چیزی بود که بعد از اتمام رمان" لیدی ال " اثر رومن گاری به ذهنم خطور کرد! ما زنها واقعا موجودات عجیبی هستیم . برای حفظ عشقمون خودمون فدا می کنیم ، گاهی هم معشوق رو ! و اصرار عجیبی هم برای حفظ عشقمون دارم چه در درون و چه در بیرون وجودمون.

پیروی آرمانی بودن و داشتن زنی ( همزمان ) کار شدنی نیست چون زن مالکیت و استقرار می خواد. مگر اینکه یکی از طرفین خودش رو برای دیگری فدا کنه ! و اگه این " فدا شدن " اتفاق نیافتاد ممکنه خیلی چیزا پیش بیاد ( این چیزیه که از خوندن این رمان دستگیرم شد . دیگه درست یا غلط بودنش رو نمی دونم! )


داستان عاشقانه رومن گاری در بستر آنارشیسم قرار داره و ازین رهگذر گوشه ای از افکار و عقاید این مکتب رو توضیح داده. 

نظرات 2 + ارسال نظر
امىن سه‌شنبه 17 دی 1392 ساعت 08:30 ب.ظ

خوشبختی،

این لعنتی شیرین

چه‌قدر کوتاه است

از ته دل می‌خندی

سرت را بر می‌گردانی

او رفته است.

هدا حدادى

آنکه رفتنی ست می رود و آن که آمدنی ست می آید ! ( از عباس معروفیِ البته جمله دقیقش یادم نیست )

امین سه‌شنبه 17 دی 1392 ساعت 02:13 ب.ظ

زن هنگامی که دوست بدارد ، غیر از محبوب خود چیزی را نمی بیند و هرچه عاطفه ، مهربانی و نوازش و فداکاری دارد تنها برای او به کار می برد .
آلفونس دوده

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد