بخشیدمت

این که گرسنگان را سیر کنم، اهانتی را ببخشایم ، به دشمنم محبت کنم ، به راستی صفاتی نیکو ست اما چنانچه کشف کنم که فقیرترین مستمند و بدترین اهانت کننده از میان اهانت کنندگان ، همه در اندرون خود من جای دارند و این که من به همه یاری و شفقت موجود در باطنم بیشترین نیازمندم ، و این که من خود دشمنی است ک باید مورد عشق و محبت قرار گیرد ، آن وقت چه ؟


 

" قوانین روحانی / دن میلمن "


 

پ.ن : هر چند وقت یک بار باید به گذشته برگردی و خودت رو برای تمام اشتباهات و بی مهری هایی که نسبت به خودت داشتی ، ببخشی. آدم میتونه با بخشیده نشدن از طرف دیگران کنار بیاد اما نبخشیدن خودت گاهی تبدیل به بزرگتر عذاب میشه!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد