داستان گیل گمش

خوندن داستان یا حماسه گیلگمش نه تنها از نظر تاریخی که حتی داستانی هم قابل توجه ست. اینکه بشر نخستین یا بدوی – بدوی از نظر ما – دارای چه قوه تخیل و قدرت داستان پردازی بوده برای هرکسی که به داستان علاقه داره ، می تونه جالب باشه.

تاثیری که داستان های کهن بر ادبیات حال حاضر ما ، نویسندگانی مثل جیمز جویس ، گذاشته غیر قابل انکاره. نکته مهمتر اینکه تفکر و تخیل بشر طی قرون مختلف همانند بوده هرچند در ادبیات نوین شاخ و برگ بسیاری پیدا کرده اما اگر این شاخ و برگ ها کنار زده شود به همان اصل و جوهره بدوی و کهن می رسیم!

دغدغه های بشر ، روح ، مرگ و زندگی پس از آن ، جاودانگی و نامیرایی ، خدایان ، تقدیر و   .... همه همه از ابتدای تاریخ نگارش بشر – حماسه سرایی – همراه اون بوده ، هست و خواهد بود چرا که تمام ذهن بشر رو به خودش مشغول نموده چه در زمینه ادبیات و داستان نویسی و چه علمی و فلسفی ... .

تخیل بشر در زمینه ادبیات – همه زمینه ها -  و دوره های تاریخی مختلف می تونه موضوع بحث برانگیزی باشه.

پ.ن : خوندن این حماسه-داستان خالی از لطف نیست.