نام انسان

آفتابگردان گفت : " روزی که آفتابگردان به آفتاب بپیوندد ، دیگر آفتابگردانی نخواهد ماند و روزی که تو به خدا برسی، دیگر " تویی " نمی ماند. و گفت من فاصله هایم را با نور پر می کنم، تو فاصله ها را چگونه پر می کنی؟ "

آفتابگردان این را گفت و خاموش شد. گفت و گوی من و آفتابگردان نا تمام ماند . زیرا که او در آفتاب غرق شده بود.

جلو رفتم بوییدمش ، بوی خورشید می داد. تب داشت و عاشق بود.خداحافظی کردم ، داشتم می رفتم که نسیمی رد شد و گفت :  " نام آفتابگردان همه را به یاد آفتاب می اندازد ، نام انسان آیا کسی را به یاد خدا خواهد انداخت ؟ "

آن وقت بود که شرمنده از خدا رو به آفتاب گریستم...

" هر قاصدکی یک پیامبر است / عرفان نظرآهاری "