انتظار *

به انتظار نبودی ، ز انتظار چه دانی ؟

تو بی قراری دل های بی قرار ، چه دانی؟

نه عاشقی که بسوزی ، نه بی دلی که بسازی

تو مست باده ی نازی، از این دو کار چه دانی ؟

هنوز غنچه ی نشکفته ای به باغ وجودی

تو روزگار گلی را که گشته خوار چه دانی ؟

تو چون شکوفه خندان و من چو ابر بهاران

تو از گریستن ابر نو بهار چه دانی ؟

چو روزگار به کام تو لحظه لجظه گذشت

ز نامرادی عشاق روزگار چه دانی؟

درون سینه نهانت کنم ز دیده ی مردم

تو قدر این صدف از درّ شاهوار چه دانی ؟

تو سربلند غروری و من خمیده قد از غم

ز بید این چمن ای سرو با وقار چه دانی

تو خود عنان کش عقلی و دل به کس نسپاری

ز من که نیست ز خود هیچم اختیار ، چه دانی ؟

" ای شمع ها بسوزید / رحیم معینی کرمانشاهی "

متوفی به تاریخ بیست و شش آبان هزار و سیصد و نود و چهار خورشیدی

پ.ن : اولین خبری که امروز صبح خوندم برای درگذشت این شاعر و ترانه سرای عزیز بود که خیلی ناراحتم کرد. برای لحظه ای تمام احساساتی که موقع خوندن اشعارش تو دوران نوجوانی داشتم  به یادم اومد. حالا " هر کجا سازی شنیدی ، از دلی رازی شنیدی ، شعر و آوازی شنیدی ، یاد من کن ... " ی دلکش حس و حال عجیب تری داره ! 

* عنوان شعر متعلق به شاعر است.