برزخ

نه بی خیال تو می توان بود

نه بی خیالت

می شود زندگی کرد !

گیر کرده ام میان دو شعر

که نه می میرند نه چشم باز می کنند.

" محمد مرکبیان "

سفرنامه بخش یازدهم : از شمیران تا تبریز

بیست و ششم محرم از شمیران می‌رفتم. چهاردهم صفر را به شهر سراب رسیدم و شانزدهم صفر از شهر سراب برفتم و از سعیدآباد گذشتم. بیستم صفر سنه ثمان ثلثین و اربعمائه به شهر تبریز رسیدم و آن پنجم شهریور ماه قدیم بود و آن شهر قصبه آذربایجان است شهری آبادان.

طول و عرضش به گام پیمودم هریک هزار و چهارصد بود و پادشاه ولایت آذربایجان را چنین ذکر می‌کردند در خطبه الامیر الاجل سیف الدوله و شرف المله ابومنصور و هسودان بن محمد مولی امیرالمومنین.

مرا حکایت کردند که بدین شهر زلزله افتاد شب پنجشنبه هفدهم ربیع الاول سنه اربع و ثلثین و اربعمائه و در ایام مسترقه بود پس از نماز خفتن بعضی از شهر خراب شده بود و بعضی دیگر را آسیبی نرسیده بود و گفتند چهل هزار آدمی هلاک شده بودند.

قصبه :  آبادی بزرگی که از چند ده و دهکده تشکیل شده باشد؛ دهستان

ایام مسترقه : خمسه ٔ مسترقه ؛ پنجه ٔ دزدیده . (یادداشت مرحوم دهخدا). پنج روزی که بر ماه دوازدهم از سال شمسی می افزایند. (ناظم الاطباء). ایام کبیسه 

نماز خفتن : نماز عشا 

" ناصرخسرو قبادیانی "

هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

گفت :

 فدای سرت !

این نشد یکی دیگر ،

و نمی دانست 

"  این " که رفت " جان " بود

و آدمی را همین یک بیش نیست.

" رضا کاظمی "

شعر کوتاه

هیچ شعری

کوتاه تر از عمر من نیست

اگر تو بی خبر بروی ... .

" سیاوش خاکسار "

سرسخت من

" بلند شو...

گریه نکن ...

 قوی باش... "

هر وقت عرصه خیلی خیلی بهم تنگ میشه این کلمات کاملا بی اراده توی درونم تکرار میشه !

" سرسخترینِ زندگیم ، روزت مبارک "