سفرنامه بخش دهم : شمیران در ولایت دیلم

اکنون با سر حکایت و کار خود شوم، از خندان تا شمیران سه فرسنگ بیابانکی است همه سنگلاخ و آن قصه ولایت طارم است و به کنار شهر قلعه ای بلند بنیادش برسنگ خاره نهاده است. سه دیوار در گرد او کشیده و کاریزی به میان قلعه قلعه فرو بریده تا کنار رودخانه که از آن جا آب بر آورند و به قلعه برند و هزار مرد از مهترزادگان ولایت در آن قلعه هستند تا کسی بیراهی و سرکشی نتواند کرد.

و گفتند آن امیر را قلعه های بسیار در ولایت دیلم باشد و عدل و ایمنی تمام باشد چنان که در ولایت او کسی نتواند که از کسی چیزی بستاند و مردمان که در ولایت وی به مسجد آدینه روند همه کفش‌ها را بیرون مسجد بگذارند و هیچ کس آن کسان را نبرد و این امیر نام خود را بر کاغذ چنین نویسد که مرزبان الدیلم خیل جیلان ابوصالح مولی امیرالمومنین و نامش جستان ابراهیم است.

در شمیران مردی نیک دیدم از دربند بود نامش ابوالفضل خلیفه بن علی الفلسوف. مردی اهل بود و با ما کرامت‌ها کرد و کرم‌ها نمود و با هم بحث‌ها کردیم و دوستی افتاد میان ما. مرا گفت چه عزم داری. گفتم سفر قبله را نیت کرده ام، گفت حاجت من آنست که به وقت مراجعت گذر بر اینجا کنی تا تو را باز ببینم.

کاریز : آبی باشد که در زمین به جایی برون برند. راه آب روان بزیر زمین که به عربی قنات گویند در اصل کاه ریز بود که برای امتحان جریان آب کاه میریخته اند تا معلوم شود ، قنات 

مِهترزادگان  : بزرگ زادگان

کرامت : بزرگی ، بخشندگی

" ناصرخسرو قبادیانی "

از تمام دنیا همین یک گوشه

برای یک کتاب دوست ، دنیا عبارت از کاروانسرای بی در و پیکر و بی مصرفی است که تنها در گوشه ای از آن یک مشت کتاب می توان یافت ، از این عالم همین گوشه است که به درد می خورد ، معنی دارد و می ارزد به این که یک انسان خود را به آنجا بکشاند و با کتابها محشور شود ، رفیق شود و با آنها به سر برد و زندگی مشترک داشته باشد و عمر را همه در کار آنها کند.

" توتم پرستی / علی شریعتی " 

سرگردان

... زمانه ای که بمب پراکندگی جمعیت ترکانده شده و دنیا پر شده بود از مردمان سرگردان ؛ غریبانی که زمین زیر پای شان آن زمین و خاکی نبود که می شناختند.

" بنی آدم / محمود دولت آبادی "

که باشد ، بیاید ، بماند

بعضی ازتنهایی ها درمان ندارد

پوک می کند

تکه هایی از وجودمان را حذف می کند

بعضی از تنهایی ها فقط یک درمان دارد

که باشد

بیاید

بماند.

" صابر ابر "

وارثان

یوتاب ؛ سردار ایرانی و خواهر آریو برزن

مستی گنجوی ؛ شاعر به سال پانصد و پنجاه و نه خورشیدی

طاهره قره العین ؛ شاعر و نویسنده قاجار – اولین شهید جنبش رهایی زنان

افتخار السلطنه و تاج السلطنه ( دختران ناصرالدین شاه ) ؛ سوسیالیست و طرفدار حقوق زنان

صدیقه دولت آبادی ؛ موسس اولین مدرسه دخترانه اصفهان ، روزنامه نگار ، فعال حقوق زنان ، نماینده ایران در کنفرانس جهانی زن در پاریس به سال یکهزار و سیصد و چهار خوشیدی

هما محمودی ؛ روزنامه نگار ، شاعر ، هنرمند به سال یکهزار و دویست و نود و هشت خورشیدی

محترم اسکندی ؛ از پیش تازان جنبش نسوان به سال یکهزار و دویست و نود و هشت خورشیدی

بی بی وزیری , طوبی آزموده , درة المعالی , صفیه یزدی , ماهرخ گوهرشناس ؛ پیشگامان گشایش مدارس دخترانه در تهران

قمر الملوک وزیری ؛ خواننده

مهرانگیز دولت شاهی ؛ اولین زن سفیر ایران

فرخ رو پارسا ؛ اولین زن وزیر ایران

پروین اعتصامی ؛ شاعر

فروغ فرخزاد ؛ شاعر

دلکش ؛ خواننده

سیمین بهبهانی ؛ شاعر

سیمین دانشور ؛ نویسنده

لیلا اسفندیاری ؛ کوهنورد

زهرا سالاریه ؛ دریانورد

فاطمه مقیمی ؛ موسس و مدیر عامل شرکت حمل بین الملل و کشتیرانی سریربار

لیلی مهرجو ؛ محیطبان

سعیده قدس ؛ بنیانگذار موسسه خیریه محک

پروانه وثوق ؛ فرشته نجات کودکان سرطان ایران

میترا زنگویی ؛ اولین زن قواص

پوران درخشنده ؛ کارگردان

شیما رشیدی ؛ آتش نشان

نورا نراقی ؛ قهرمان موتور کراس زنان

...

شاید بتونن با قانون حق رو ازمون بگیرن

با تعصبات کورشون ما رو بسوزونن

با پارچه سیاه از آفتاب محروممون کنن

با گرفتن حس زیبایی شادی مون محو کنن

یا با فشار دادن گلو صدامون خفه کنن

و به اسم دین تو خونه زنده به گورمون کنن ...

اما هرگز هرگز نمی تونن متوقفمون کنن و آینده دخترانمون رو ازشون بگیرن چرا که ما وارثان چنین زنانی هستیم.

روز وجودی ظریف ولی قدرتمند با کنیه زن مبارک .