رقص

برای از تو گفتن

دیگر کفایت نمیکنند

کلمات

باید 

رقص یاد بگیرم !

" رضا کاظمی "

دریغ *

بی شکوه و غریب و رهگذرند

یادهای دیگر ، چو برق و چو باد.

یاد تو پر شکوه و جاوید است؛

و آشنای قدیم دل ؛ اما

ای دریغ ! ای دریغ ! ای فریاد !

با دل من چه می تواند کرد

یادت ؟ ای یادِ من ز دل برده !

من گرفتم لطیف ، چون شنبم

هم درخشان و پاک ، چون باران

چه کنند این دو ، ای بهشت جوان !

با یکی برگ پیر و پژمرده ؟

" مهدی اخوان ثالث "

* عنوان شعر متعلق به شاعر است.

به مانند آب

رزم آور نور گاه به آب می ماند و جاری ، از میان موانع سر راه می گذرد.

گاه مقاومت به معنای نابودی است ؛ پس خود را با شرایط سازگار میکند. بی اعتراض ، می پذیرد که صخره ها راه ش را در میان کوه ها تعیین کنند.

نیروی آب در همین است ؛ 

هیچ چکشی هرگز آن را نخواهد شکست ،

هیچ کاردی آن را نخواهد برید،

تیزترین شمشیر جهان بر آن زخم نخواهد زد.

رود خود را با راه سازگار می کند ، اما هدف را از یاد می برد : دریا.

هنگام زایش ضعیف است ، اندک اندک نیروی رودهایی را که خواهد دید ، جذب می کند.

او به زودی قادر مطلق خواهد شد.

" رزم آورنور / پائولو کوئلیو "

مثل پرنده

تو را در آغوش می کشم

مثل پرنده ای 

که با بالهایش

آسمان را 

" محمدرضا ضیغمی "

تکلیف

مهم نیست این در

به کدام پاشنه می چرخد ،

مهم تویی 

که نه می آیی ، نه می روی !

" رضا کاظمی "